O marzeniach i kłamstwachAutor uchyla drzwi do swojego świata
Rozmawiamy z Alkiem Rogozińskim, spacerując i odwiedzając warszawskie księgarnie. Jego "Skradziony klejnot", porywająca komedia kryminalna, która zabiera czytelniczki i czytelników na dwór Jana III Sobieskiego i Marii Kazimiery, znika z półek. Alek pisze lekko, swoje literackie światy kreuje tak, że wpada się w nie bez reszty. "Skradziony klejnot" pachnie najlepszą perfumą, szeleści barokowymi strojami, smakuje niczym wyborna uczta rozstawiona na królewskim stole. Widzimy to, czujemy, przeżywamy. Nic dziwnego, że "...klejnot" ma takie wzięcie, każdy z nas potrzebuje oddechu.
Tymczasem Alek przyjął zaproszenie do zabawy i odpowiada na pytania inspirowane słynnymi kwestionariuszami osobowości. Zapraszamy na drugą część rozmowy
Alek RogozińskiW ogniu pytań
Kwestionariusz Prousta był rodzajem zabawy towarzyskiej, niezwykle popularnej w drugiej połowie XIX wieku. Z pozoru prosty, składał się z kilkunastu pytań i pozwalał na określenie osobowości odpowiadającego. Przez lata pojawiły się różne jego warianty, chyba najbardziej znanym jest ten z lat 70. XX wieku, autorstwa francuskiego dziennikarza kulturalnego Bernarda Pivota. Zaadaptował go z powodzeniem show-biznes. Zna go każdy, kto choć raz oglądał amerykański talk-show Inside the Actors Studio, ale wersja Prousta też ma swoje prestiżowe miejsce w mediach. To stała rubryka w magazynie Vanity Fair. Wielu od niej zaczyna lekturę. Dziś zaproszenie do zabawy przyjął Alek Rogoziński. Odpowie na pytania inspirowane słynnymi kwestionariuszami osobowości. Co takiego drzemie w duszy autora bestsellerowych książek?
Weź udział w konkursieZjedz kolację z autorem!
Żart, anegdota, uśmiech, to jego chleb powszedni. Alek Rogoziński wie, jak rozbawić swoje czytelniczki i czytelników. Wystarczy przejrzeć recenzje "Skradzionego klejnotu". Kto jeszcze książki nie miał w dłoniach, niech żałuje i stratę naprawi. Podpowiadamy, trzeba zajrzeć TU. Jaki jest na co dzień autor tej cudownie lekkiej, zawadiackiej opowieści spod znaku płaszcza i szpady? Można się domyślać, że czas spędzony w Jego towarzystwie stanie się chwilą oddechu i zabawy. Jeśli jesteście Alka ciekawi, mamy dla Was nie lada niespodziankę. Zajrzyjcie na profil Wydawnictwa Harde na FB. Tam czeka KONKURS! Nagrodą w nim jest kolacja w towarzystwie autora najbardziej błyskotliwej komedii kryminalnej sezonu. Komuś marzy się barokowa uczta?
Uwaga, byk!Rozmowa o błędach
Dzień dzisiejszy, okres czasu, akwen wodny – kto choćby raz nie użył tych zwrotów? Pleonazmy znane, jako "masło maślane", to nasz chleb powszedni. Do tego nie znamy zasad pisowni. Mylimy składnię. Bywamy na bakier z ortografią. Statystyki są bezlitosne, a lista błędów językowych popełnianych przez Polaków niemała. 21 lutego obchodzimy Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego, to dobra chwila, by zastanowić się, które błędy językowe są najczęstsze, co zrobić, by je u siebie wykorzenić. Pocieszające, że nikt z nas nie jest wolny od błędów. Nawet autorzy poczytnych książek… Alek Rogoziński zdradza, jakie błędy językowe sam popełnia, choć przecież jest autorem dwudziestu dwóch powieści.
Gorąca premiera!Zajrzyj do książki
Wychował się na powieściach Marka Twaina, Arthura Conan Doyle’a czy Agathy Christie. – Zawsze wolałem wszelkiego rodzaju literaturę awanturniczą albo kryminalną – przyznaje Alek Rogoziński. Taki właśnie jest też "Skradziony klejnot", z całą pewnością ma w sobie coś z klimatu powieści awanturniczej. Przed nami najnowsza komedia kryminalna autora. Miłosno-sensacyjna intryga na dworze królowej Marysieńki Sobieskiej wciąga bez reszty, bawi do utraty tchu. Alek Rogoziński nigdy nie krył swoich fascynacji Joanną Chmielewską, nazywając pisarkę swoją mistrzynią i niedoścignionym wzorem. Sam pisze z humorem, wiedzą o tym jego wierni czytelnicy i czytelniczki. Nie będą zawiedzeni sięgając po "Skradziony klejnot" od Wydawnictwa Harde. To gorąca premiera, której nie można przegapić!
Alek RogozińskiKsiążę kryminału
Zadebiutował w 2015 roku książką, która zdobyła pierwsze miejsce na liście bestsellerów kryminalnych. Po głośnym początku kariery, Alek Rogoziński kolejnymi tytułami udowadniał, że to miejsce w pełni zasłużone. Właśnie ukazuje się jego dwudziesta druga powieść – inna niż dotychczasowe – komedia kryminalna spod znaku pióra i szpady. Sensacyjno-miłosna historia, rozgrywającą się w XVII wieku na dworze Jana III Sobieskiego i Marii Kazimiery. – Pisanie nigdy mi się nie znudzi, tutaj brak wypalającej rutyny, każda książka jest nową przygodą, generuje odmienne uczucia. Odkrywam rzeczy, których nie znałem, a okazują się być fascynujące. Choćby, jakich niezwykłych przypraw używano w siedemnastowiecznej kuchni i czego brakowało samym monarchom w pełnej przepychu i blichtru epoce baroku – to dał mi „Skradziony klejnot” – zdradza Alek Rogoziński.
Skradziony Klejnotkomedia kryminalna
Julia Zasławska nie tak wyobrażała sobie przyszłość. Wychowana w Paryżu polska hrabianka, zostaje siłą wysłana do ojczyzny, by ratować rodzinę przed bankructwem. Julia w Polsce musi znaleźć sobie męża! Obstaje przy tym jej majętna ciotka. Piękna osiemnastolatka załamuje ręce, ale trafia wcale niezgorzej, dołączając do grona dwórek królowej Marii Kazimiery przez poddanych zwanej Marysieńką. Czy teraz Julia odetchnie z ulgą? Nic podobnego. Pierwszego dnia jej pobytu w pałacu w Wilanowie ginie ulubiona kolia królowej. Napięcie rośnie, a skradziony klejnot, to nie jedyny problem, w tajemniczych okolicznościach znikają też kolejne damy dworu. Bez dwóch zdań nasza hrabianka – z romantycznego Paryża – trafia w sam środek szalonej pałacowej intrygi. Jak też się w niej odnajdzie?
Na dworzekrólowej Marysieńki
„Skradziony klejnot” przenosi nas do epoki baroku, do Wilanowa, bogatych wnętrz Pałacu Kazimierzowskiego. Nie było wcześniej ani później okresu, który cechowałby taki przepych. – Kocham barok, wszystko wówczas tliło się kolorami, kapało złotem – zachwyca się Alek Rogoziński, a na stronach książki rozsmakowuje w opisach uczt i strojów zebranych gości. Jest bogato i zmysłowo, ale też zaskakująco. Mówi o tym sam autor: „Chciałem opisać cudowną królową Marysieńkę, okazało się, że była przepiękna, ale nie miała dwóch ważnych atrybutów urody – włosów i zębów. Postanowiłem wykorzystać ten udokumentowany historyczny aspekt. Niech fakt, że można swoje mankamenty ukryć, jak Marysieńka zasłaniająca twarz wachlarzem, będzie integralną częścią książki. Wkomponowany w fabułę, stał się jej wątkiem kryminalnym”.
